15 daagse verlengde reis Noord - Oost Spitsbergen

Aangeland in Longyearbyen, het administratieve centrum op het grootste eiland van de Spitsbergen archipel. Geniet voor het aan boord gaan van een wandeling door dit voormalige mijnstadje. Een bezoek aan het het houten kerkje en het indrukwekkende poolmuseum zijn zeker de moeite waard.

Misschien onverwacht in het poolgebied, maar in de omgeving van Longyearbyen zijn meer dan 100 plantensoorten te vinden, waaronder veel planten met mooie bloemen. In de vroege avond zal het schip vertrekken en de grote Isfjord invaren. In deze 75 kilometer lange fjord zien we mogelijk al onze eerste walvissen.

Gedurende de nacht varen we naar het noorden, naar Raudfjorden, gelegen in het noordwesten van Spitsbergen. Deze prachtige fjord wordt gedomineerd door spectaculaire gletsjers en een geliefde plek voor Ringelrobben, Baardrobben en vaak ook IJsberen. De kliffen in de fjord bieden ook plaats aan grote kolonies Dikbekzeekoeten en Drieteenmeeuwen.

Mogelijk bezoeken we de Liefdefjord en varen daar richting de bijna 5 kilometer lange Monaco gletsjer. Het water voor het gletsjerfront is een interessant foerageergebied voor duizenden Drieteenmeeuwen, maar ook Beluga’s worden hier regelmatig voor de gletsjer gezien.

De Liefdefjord is IJsberen gebied en dit bijzondere roofdier wordt dan ook regelmatig waargenomen in de fjord. Wanneer de fjord vanwege het ijs of weersomstandigheden niet toegankelijk is wordt uitgeweken naar een alternatieve route langs de westkust.

Vandaag varen we de Hinlopen Straat binnen, een hoog-Arctische zeestraat tussen West Spitsbergen en Nordaustlandet. In de monding van deze zeestraat worden regelmatig Blauwe vinvissen gezien en het gebied is de thuisbasis van Walrussen, Baardrobben, Ivoormeeuwen en IJsberen.

We maken een wandeling over de Arctische toendra van het Lomfjordshalvøya en bekijken vanaf de zodiacs de vogelkliffen van Alkefjellet, met zijn tienduizenden Dikbekzeekoeten en Drieteenmeeuwen één van de hoogtepunten van Spitsbergen.

Aan de oostkant van de Hinlopen Straat, op Nordaustlandet, ervaren we mogelijk hoe ‘Life in the Freezer’ moet voelen. Wanneer de ijssituatie onze doorgang door de Hinlopenstraat verhindert wordt er een alternatieve route genomen.

Ten noorden van Nordaustlandet hopen we vandaag het meest noordelijke punt van de reis te bereiken bij de Sjuøyane, oftewel de Zeven Eilanden. Hier bevinden we ons dichtbij de 81 graden noorderbreedte en slechts 1000 kilometer van de geografische Noordpool. IJsberen bevolken deze regio, samen met Walrussen en Ivoormeeuwen.

Mogelijk komen we hier ook pakijs tegen en het schip zal dit dan zeker benaderen om deze witte woestijn te aanschouwen. Het pakijs is de natuurlijke habitat van de IJsbeer en we gaan dan ook pogen dit fantastisch mooie dier hier te zien.

Terugkerend naar de westkust van Spitsbergen varen we langs of mogelijk door het pakijs terwijl we blijven uitkijken naar IJsberen, Walrussen en de zeldzame Groenlandse walvis.

Ongeveer 40 zeemijl ten westen van Spitsbergen varen we langs de rand van het Continentaal Plat naar de Spitsbergen Bank waar vinvissen foerageren in de ‘upwelling’ stromingen (waar koud, voedselrijk water omhoogkomt).

Bij de monding van de Kongsfjord is er ook een goede kans om walvissen te zien.

Het eiland Prins Karls Forland is een langgerekt, ruig eiland. Op een vlakke zandrichel liggen regelmatig walrussen uit te rusten. Een alternatief is de mooie fjord St. Johnfjorden of Trygghamna, in de monding van de Isfjord, waar op de grote vogelklif Alkhornet vele tienduizenden zeevogels broeden. Onder de klif, op de vruchtbare hellingen, zien we regelmatig rendieren en Poolvossen.

U landt in Longyearbyen, het administrative centrum van Spitsbergen, het grootste eiland van de Svalbard archipel. Geniet van een wandeling door dit voormalige mijnwerkersdorpje, waar de parochiekerk en het Svalbard Museum voorname attracties zijn.

Hoewel het landschap er grimmig uitziet, zijn er meer dan honderd soorten planten waargenomen. In de avond vaart het schip het Isfjord uit, hier zien we mogelijk de eerste dwergvinvissen van onze tocht.

De middernachtzon is een natuurfenomeen wat in de zomer voorkomt. De zon is gedurende de volledige 24 uur van de dag zichtbaar, als het niet bewolkt is uiteraard. De zomerzonnewende vindt plaats op 21 juni in Longyearbyen.

Dit moment wordt zonnewende genoemd omdat het punt aan de horizon waarop de zon opkomt en ondergaat stopt en weer de andere kant op gaat. Op deze dag komt de zon niet precies in het oosten op, maar in het noordoosten en gaat weer in het noordwesten onder. Hierdoor is de zon een stuk langer zichtbaar gedurende de dag. Pas in eind augustus gaat de zon voor het eerst weer onder voor een paar minuten.

Ervaar de zomerzonnewende wanneer de middernachtzon z’n hoogste punt heeft boven de noordelijke horizon op Spitsbergen.

Aan ieder avontuur, hoe mooi ook, komt uiteindelijk een einde. U monstert af in Longyearbyen, met als bagage de diepe indrukken die deze bijzondere reis en de ruige natuur op u gemaakt hebben.

We beginnen de dag met een rustige vaart door de zijfjorden van het spectaculaire Hornsund-gebied in het zuiden van Spitsbergen, genietend van het landschap van torenhoge bergtoppen. De berg Hornsundtind bereikt een hoogte van 1.431 meter, terwijl de top van Bautaen bewijst waarom de vroege Nederlandse ontdekkingsreizigers dit eiland de naam Spitsbergen gaven, wat "puntige bergen" betekent.

Er zijn 14 prachtige gletsjers in het gebied, en we hebben een goede kans om zeehonden en ijsberen tegen te komen.

De nabijgelegen kliffen van Sofiakammen zijn ook de thuishaven van duizenden paren nestelende drieteenmeeuwen en kleine alken, en 's avonds zien we misschien wel duizenden zadelrobben bronstig op de ijsschotsen bij Sørkapp.

Na een tocht over het drijfijs van Storfjorden, waar we soms zadelrobben zien, landen we in het noordwesten van Edgeøya aan de noordoever van de Rosenberdalrivier. Hier hebben we op het verhoogde strand de mogelijkheid om naar Rosenbergdalen te wandelen, waar het wemelt van de grazende rendieren.

Daarna zijn we van plan langs een klif met nestelende zwarte zeekoeten te lopen op weg naar Stretehamna, waar we vaak een kudde walrussen op het strand aantreffen bij een achthoekige pelsjagershut uit 1905.

We kunnen ook de overblijfselen zien van een 19e-eeuws Pomorhuis en de botten van walrussen waarop in vorige eeuwen is gejaagd.

Terwijl we de waterweg van Freemansundet opvaren, zijn we van plan om aan land te gaan bij de toendra laagvlakte van Sundneset, op het eiland Barentsøya.

Hier zullen we de hut van een Duitse wetenschappelijke expeditie (Würzbugerhütte) van zestig jaar geleden bezoeken en vervolgens een stevige wandeling maken over de toendra op zoek naar Spitsbergense rendieren en brandganzen. Daarna plannen we een Zodiac cruise in de buurt van Freeman Glacier en een bezoek aan een drieteenmeeuwenkolonie in een canyon in de buurt.

In geval van zwaar ijs in Freemandundet zullen we in plaats daarvan naar Negribreen varen, een van de meest uitgestrekte gletsjerfronten aan de oostkant van Spitsbergen. Hier kunnen we een Zodiac cruise maken en landen op Walrus Island, dat eind vorige eeuw ijsvrij werd.

Vandaag varen we naar de oostkant van west Spitsbergen (westkant van Storfjorden).

Hier zijn we van plan een wandeling te maken naar de broedplaatsen voor ivoormeeuwen in het Agardhfjellet, dat ongeveer 300 meter (980 voet) hoog is.

De vallei die leidt naar de rotsen waar de nesten zich bevinden, is bezaaid met fossielen van belemnieten en ammonieten.

Vandaag willen we landen bij de berg Stellingfjellet, in de buurt van de grootste kolonie van Brünnich's zeekoeten in Spitsbergen. Later op de dag zullen we aan land gaan bij de zelden bezochte kust van Zuid-Spitsbergen, bij de baai van Isbukta.

We zetten onze reis voort in Bell Sund, een van de grootste fjordensystemen van Spitsbergen. Door de oceaanstromingen is dit gebied iets warmer dan andere gebieden in de archipel, wat te zien is aan de relatief weelderige vegetatie.

Hier zijn uitstekende mogelijkheden om zowel van de geschiedenis als van de wilde dieren te genieten.

Een mogelijkheid is Ahlstrandhalvøya, aan de monding van de Van Keulenfjorden, waar stapels beluga-skeletten te vinden zijn. Deze overblijfselen van de 19e-eeuwse walvisslachting herinneren ons op indringende wijze aan de gevolgen van ongebreidelde exploitatie. Gelukkig zijn de beluga's niet met uitsterven bedreigd en is de kans groot dat u een groep tegenkomt.

Als alternatief kunnen we, terwijl we de fjorden van Bellsund doorkruisen, de toendra verkennen waar rendieren zich graag voeden, evenals rotshellingen waar kleine alken broeden.

Aan elk avontuur, hoe geweldig ook, kom uiteindelijk weer een eind. U verlaat het schip weer in Longyearbyen, met in uw bagage de geweldige herinneringen aan deze reis die u voor altijd met u mee zal dragen.