We zijn aangekomen voor de kust van Mauritanie, aan het begin van de bekende Banc d’Arguin, een enorme ondiepte in de Atlantische Oceaan waar een groot deel van onze steltlopers en Lepelaars overwinteren.

Onze verwachtingen waren hooggespannen, maar zelfs dat bleek te laag. Zelden heb ik een betere dag vogelen meegemaakt. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat zitten we midden tussen de Kleinste Jagers (ja, met lange staartpennen), Middelste Jagers (ja, met lepels), Vorkstaartmeeuwen (ja met gele snavelpunten), Grote Jagers, Jan van Genten, Kühl’s én Scopoli’s Pijlstormvogels, Wilson’s, Vale en Europese Stormvogeltjes, Noordse Sterns en wat bijkomend grut als Rosse Franjepoten, Grauwe Pijlstormvogels en zelfs drie Koningssterns die achter de boot hingen.

Veel van de genoemde soorten (de jagers en Vorkstaartmeeuwen bijvoorbeeld) zou je eerder in het Hoge Noorden verwachten, maar ze overwinteren hier voordat ze richting hun broedgebied trekken en laten wij nou net in de goede tijd van het jaar hier zijn….

Overigens hebben we ook nog een vleugje tropen aan boord: de 11 Iago Sparrows die bij Kaapverdië aan boord gekomen zijn, doen het nog steeds goed.

Het waren niet alleen vogels vandaag, ook de zeezoogdieren speelden een aardig balletje mee. Het begon met twee groepen Risso’s Dolphins, gevolgd door een stuk of 10 Potvissen. Toen een hele tijd niets en dan: twee Atlantic Hump-backed Dolphins, één van de minst bekende dolfijnen ter wereld! De soort werd helaas door maar zeer weinig mensen gezien, maar toch. Tijdens onze poging deze soort terug te vinden kwam er ineens een (noordelijke) Dwergvinvis naar boven. Over onverwachte soorten gesproken….

Samen met Adam, de vogelgids aan boord, stond ik op het bovendek toen een Engelsman kwam vragen waarom er aan de andere kant van het schip toch een golf was die maar niet wegging. Hij had het op de radar gezien, was gaan kijken en snapte er niets van.

Logisch, want het was geen golf, het bleek een groep van meer dan 500 dolfijnen te zijn die druk aan het jagen waren en continu uit het water sprongen.

De kapitein gooide traditiegetrouw het roer om en vlak daarna zaten we midden in deze enorme gemengde groep Long-beaked en Short-beaked Common Dolphins. Rond de groep weer veel Jan van Genten, Vorkstaartmeeuwen en stormvogeltjes en jagers van diverse pluimage.

Het is nu nog ongeveer een uur licht, maar we weten nu al dat het hoogtepunt van de dag geweest is.

Vanaf de Plancius, 17º38” Westerlengte, 20º49” Noorderbreedte

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 9 mei 2013