De Plancius ligt sinds een paar weken in het dok in Hansweert, net terug uit Antarctica. Hier wordt elk jaar een paar weken hard gewerkt om het schip helemaal weer in orde te krijgen voor het aankomende Arctische seizoen. De eerste reis van het Arctische seizoen is de North Atlantic Odyssey, de reis waaraan wij bijna beginnen.

Van voor 10 uur melden de eerste passagiers zich, ook al is het inchecken pas vanaf 12 uur. Men is gretig om aan boord te komen en op reis te gaan, een goed teken. Voor 1 uur is iedereen aan boord, gaan de laatste achterblijvers weer aan wal en wachten we op de loods die ons door de sluis zal begeleiden. Hoewel de Plancius niet overdreven breed is, hebben we niet veel ruimte over, maar het past prima.

Eenmaal op de Westerschelde begint het prompt te waaien en te miezeren; veel passagiers nemen dan ook hun toevlucht tot de lounge waar een twintigtal ramen een prachtig uitzicht rondom geven. Compleet met koffie, thee en een koekje, wat kan een mens zich meer wensen?

Een paartje Kluten, wat Kieviten, veel Grote Sterns, zowel een Gewone als een Grijze Zeehond en wat meeuwensoorten doen ons uitgeleide. Zodra we de Noordzee opvaren komen we in een rommelige zee. Geen harde wind, geen hoge golven, maar een gemene deining die een aantal mensen vroegtijdig naar hun hut doet gaan. Onzekerheid of je geen last zal hebben van zeeziekte maakt je op voorhand al wat vatbaarder, maar vrijwel iedereen blijft tot aan het dessert zitten; een enkeling hapt wat frisse lucht en inmiddels zitten we al ruim op de Noordzee, richting Fair Isle.

Vanaf de Plancius,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 31 mei 2015