Nou ja, een dag; twee halve dagjes op de Atlantische Oceaan feitelijk. Na de rustige Noordzeedag eergisteren en de volle ochtend gisteren besloot ik om die anderhalve dag tot één enkel blog samen te voegen.

Vandaag lukt dat niet. Niet alleen was gistermiddag zo goed dat je alleen over die uurtjes al een blog kan schrijven, deze ochtend geeft ook alle schijn van een fijne dag in het verschiet…

Nadat we gisteren van Fair Isle wegvoeren, werd het even rustig. Behalve ruim 10.000 (!) Jan van Genten op de broedkolonies van het eiland, vele duizenden Noordse Stormvogels en wat los spul als Kleine en Grote Jager, Noordse Pijlstormvogel en wat Drieteenmeeuwen was er niet veel te zien. Tenminste, totdat we voorbij het volgende eiland, Foula, voeren. Verschillende groepen dolfijnen zwommen in de buurt en hoewel het om Grijze Dolfijnen (Grampers) bleek te gaan, een soort die zich notoir lastig laat zien vanaf een schip, besloot de expeditieleider toch om een poging te wagen.

Een goede keus, want we hebben een klein uur tussen tientallen Grijze Dolfijnen doorgebracht. Ook dit keer – het lijkt zo langzamerhand wel een Inezia specialiteit te worden (zie de blogs over Senna en Beertje) – zaten er weer jonge beesten tussen. Eén van de speciaal door ons ingevlogen zeezoogdierenexperts, die haar doctoraal onderzoek over Grijze Dolfijnen heeft gedaan, schatte dat ook hier baby’tjes van nog geen week oud tussen zaten. Voor de verandering hebben we dit keer geen namen gegeven overigens.

Na een heerlijk rustige nacht, één van de laatste nachten waarin we nog een paar uur donker hebben deze reis, werden we vanochtend ruw gewekt met de melding dat er voor de boot weer wat zwom. Na een wat betere blik bleek het om Grienden te gaan. Een flinke groep was druk aan het ontbijten, jagend op vis in het water. Dichter en dichter kwamen ze, tot ze op een gegeven moment een meter of 5 van de boot af waren. Vervelend was wel dat onze kijk op de Grienden af en toe werd onderbroken door een paar baldadige Witflankdolfijnen die volledig uit het water springend probeerden alle focus op zich te krijgen, stelletje aandachtstrekkers.

Zo zie je maar: waar de ene dag lekker rustig is, is de volgende dag zo druk met waarnemingen dat je een blog vult met het beschrijven van slechts een paar uurtjes. Dat vandaag goede vooruitzichten biedt, blijkt ook wel aan het omroepbericht dat er nu een Dwergvinvis wordt gezien die uit het water springt, recht voor de boot…..

Vanaf de Atlantische Oceaan, tussen Fair Isle en Jan Mayen,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 28 mei 2018