Daar zijn we weer! Niet alleen mag ik voor het vierde jaar op rij voet op Jan Mayen zetten, dit is ook het vierde jaar op rij dat we zeer goed weer hebben. Mount Beerenburg, de enige berg van formaat op het eiland, was ook dit jaar weer helemaal van top tot teen te zien. De Noorse commandant die hier 9 maanden lang het beheer over het eiland heeft, was stinkjaloers, hij had nog lang niet al zijn vingers op hoeven te gebruiken om de keren te tellen dat hij de top van de berg had gezien….

Eerst maar even terug naar het begin: Jan Mayen heeft twee verschillende plekken waar je aan land kunt. In het oosten, waar ook de nederzetting is en aan het westen, waar nu niets meer is, maar vroeger de basis van Nederlandse walvisjagers was. Het heeft de voorkeur om in het oosten te landen. Niet alleen kun je dan makkelijk aan land en ben je vlak bij de souvenirwinkel annex lokale supermarktje, ook is het het beginpunt van een eventuele wandeling over het eiland.

Om 5 uur in de ochtend waren we al op om te beoordelen of we vandaag aan land zouden kunnen en zo ja, aan welke kant van het eiland dat dan zou kunnen. Al snel werd duidelijk dat het vandaag zeker niet aan de oostkant zou kunnen. Hoewel het weer ter plaatse prima is, was de deining (veroorzaakt door wind vele honderden kilometers verderop) te hoog om met goed fatsoen aan land te kunnen gaan. Dan maar richting de westkant, richting de Walrusbaai, in Nederland wereldberoemd door de strofe “Al die met ons de Walrus kilden, moeten mannen met baarden zijn; Jan, Pier, Tjoris en Corneel, die hebben baarden” etc (waarbij het echt Pier is en geen Piet). In de 17e eeuw hebben de Nederlanders hier onbeschaamd huisgehouden. Eerst onder de walvissen en toen die op waren onder de Walrussen, vandaar de naam Walrusbaai.

Voordeel van het landen in Walrusbaai is dat hier enorm veel vogels zitten en het landschap zeer de moeite waard is. Er ligt nog een enkel overblijfsel van oude walvissen die hier op het strand geslacht zijn en er zijn zeer veel aangespoelde bomen te vinden. Met een klein wandelingetje omhoog heb je een prachtig uitzicht over de baai, de berg met broedvogels en Mount Beerenburg. Die laatste is overigens alleen zichtbaar als de wolken weg zijn, zoals vandaag het geval was. Qua vogels is het bal met soorten als Papegaaiduiker, Zwarte Zeekoet, Kleine Alk, Brandgans (zeer zeldzaam hier), Witbuikrotgans, tienduizenden Noordse Stormvogels, Groenlandse Tapuit, Bontbekplevier, IJseend en de eerste Koningseider van de trip.

Nadeel van hier landen is dat we de souvenirwinkel missen (sorry Hennie, ik heb je bestelling niet kunnen voltooien) en daarmee ook de overheerlijke chocola die ze daar verkopen, maar dat weegt eenvoudig op tegen al het natuurgeweld dat we hier te verstouwen krijgen. We krijgen al met al bijna 4 uur de tijd aan land en zelfs dat wordt tot na de laatste minuut opgerekt en volledig opgebruikt. Iedereen is aan land geweest en heeft met meer dan volle teugen genoten.

In de late middag varen we, langs Mount Beerenburg die zich weer in volle glorie aan ons toont, richting het noorden. Nog voor het avondeten hebben we dan al onder andere Vorkstaartmeeuw, Gewone Vinvis en Noordelijke Butskop aan de lijst toegevoegd. De avond is nog jong en de hoop op meer waarnemingen is, zeker gezien het aantal spuitfonteinen van walvissen die we in de verte zien, groot. Heel groot.

Vanaf Jan Mayen, Pieter van der Luit

Geplaatst op: 4 juni 2017