Wow, wat een dag! Maar laat ik eerst verder gaan waar ik gisteren ben gebleven. Voor het diner was de recap, de terugblik op de dag, maar ook meteen een blik op de volgende dag. Jan Belgers, de expeditieleider, begint met het droeve bericht over de aanslag in Manchester. Dat brengt je ook weer terug in een andere werkelijkheid, bij een vreselijke kant van ons hedendaagse leven. Iedereen waardeerde de actie van Jan vanwege enkele Engelse gasten aan boord.

De route die we tot nu toe hebben afgelegd en het punt waar we ons momenteel bevinden, zijn te zien op de digitale kaart aan de muur van de bar. We zijn nu ter hoogte van de Shetland Eilanden en de kans op walvissen neemt toe. Daar zitten we allen met smart op te wachten, want daar zijn we nog niet erg mee verwend. Maar we zijn superblij met de dag die we achter de rug hebben. Het weer is morgen zoals we inmiddels gewend zijn. Droog, beetje wind en zon. Wel kunnen we voelen dat we al een stuk noordelijker zijn want het wordt wel frisser…

Na een dag van veel lopen (en ook gebruik maken van de bewoners van Fair Isle) die bezoekers met de auto verplaatsen over het eiland, wachten ons nu twee zeedagen eer we Jan Mayen bereiken. Maar eerst wederom een heerlijk diner, ditmaal in buffetvorm. De lambcurry was zalig; dat belooft niet veel goeds als ik na deze reis op de weegschaal ga staan. Na het diner gaan we nog naar buiten in de hoop de eerste walvissen te zien en wellicht een Stormvogeltje. Om 21.30, moe van deze heerlijke dag vol mooie ervaringen gaan we naar onze hut. Morgen weer een dag. Laat de walvissen maar komen!

Ruim voor de wake-up call van 7.30 uur staan we weer op het dek: 6.30 uur om precies te zijn. Vol verwachting van deze dag. Het is een stuk kouder. Ineens staan ook alle jonge gasten met een (Inezia) muts en een extra laag kleding en handschoenen aan dek. Voor het ontbijt wordt een verstekeling aan boord ontdekt. Een Goudplevier, in prachtig zomerkleding, maar hij zat er wel erg sneu bij. Om 6.44 vloog op niet al te grote afstand een IJsduiker voorbij. Je durft haast niet te gaan ontbijten, maar met dit weer krijg je meer honger. Lekker hoor, weer een kom havermout.

Tijdens de maaltijden krijgt mijn collega Pieter de Vries weer leuke reacties naar aanleiding van zijn fotoworkshop die hij eerder deze week speciaal voor de Inezia gasten heeft gegeven ” ik let er nu op om dieren los van elkaar te fotograferen ” of ” ik kijk nu meer naar lijnen patronen, zoek driehoeken in een beelduitsnede”.

Het is de hele ochtend rustig, op de Watersnip na die vlak voor de boot langs vliegt. Maar wachten wordt beloond! Om 11 uur zien we een prachtige Kleinste Jager, om 12.00 uur passeert een groep Grienden en kort voor de lunch hebben we ook nog een Noordelijke Butskop. De wind liet zich ook even zien en er waren veel schuimkoppen, maar gelukkig geen hoge golven, want dan gaan we niet veel meer zien.

Lunch was deze keer onder Italiaanse invloed en zoals we inmiddels gewend zijn, ook vandaag weer fantastisch. Maar gauw weer terug naar dek. De zee wordt snel weer vlak en het aantal inmiddels gewone vogels zoals de Noordse Stormvogels neemt snel af. De Drieteenmeeuwen hebben we vandaag nauwelijks meer gezien. Het is stil aan dek en op zee. Een aantal van de fanatieke jonge mannen besluit zelfs om even te gaan liggen. Op een moment zijn we nog maar met 4 mensen over omdat een ander deel van de deelnemers naar de lezing over walvissen is die Arjen op dat moment geeft. Om 15.50 alarm van iemand: ik zie een vin! Dit bleken Bruinvissen. Kort daarna, het is nog steeds stil op het dek, groot alarm. Er wordt een blow waargenomen, en nog één en er volgen er meer. Drie Gewone Vinvissen bleken aan stuurboord te zwemmen. De boot keerde om, de presentatie van Arjen werd onderbroken en letterlijk iedereen was aan dek om de Gewone Vinvissen te kunnen zien. En met succes! Meer dan een dik kwartier gaven ze een show. Fototoestellen klikken aan één stuk door en letterlijk iedereen heeft ervan genoten. Als lekker toetje werd een aantal van ons nog getrakteerd op een sprong van een Dwergvinvis, op enkele meters van de boot.

Pffffffff, was het geluid van de walvissen maar ook van mij. Pffffffff, wat een geweldige dag weer.

Josien, op de Noordzee richting Jan Mayen

Geplaatst op: 25 mei 2017