Waar moet je beginnen, na een dag als vandaag. Het is eigenlijk met geen woorden te beschrijven. Ik denk dat ik voor iedereen mag spreken, als ik zeg, dat het FANTASTISCH was en dat iedereen heeft genoten. Het begon gisteravond toen we rond kwart voor 11 de rand van het pakijs bereikt hadden. Omdat de kapitein lekker lag te slapen, moesten we tot de volgende ochtend wachten om daadwerkelijk het pakijs in te varen. Ik stond zelf tegen 5 uur op het dek, maar was daarbij zeker niet de eerste. Gelukkig was de kapitein vroeg wakker en draaiden we rond 6 uur dan het langverwachte pakijs in. De dag kon beginnen.

En wat werden we toch beloond vandaag. Een groep van tegen de 40 Ivoormeeuwen heeft zich de hele dag goed laten zien rond de boot. In de groep zowel 1e kalenderjaars als ook adulten. Maar daarnaast natuurlijk ook de Grote Burgemeester, Kleine Mantelmeeuw en Drieteenmeeuwen. De zon liet even op zich wachten, maar die wilde graag bijdragen aan onze mooie dag en kwam dus steeds beter door het wolkendek gebroken. De rest van de dag heeft ie zich van zijn allerbeste kant laten zien. Het pakijs glinsterde en glom ons tegemoet. De eerste Ringelrobben werden gezien en verse sporen van de IJsbeer beloofden veel goeds. De deskundigheid van alle gidsen en begeleiders (ook die van de Engelse groep) werd danig op de proef gesteld, toen er een afwijkende “Zilvermeeuw” langs kwam. Foto’s zijn inmiddels verstuurd naar het vaste land om in de goede boeken te zoeken en uitsluitsel te kunnen geven. Terwijl iedereen zich richting lunch begaf, werd er over de intercom omgeroepen dat er een jager op het pakijs zat, die nog even ongedefinieerd was, maar al snel werd duidelijk dat het een Kleinste Jager betrof. Kortbekzeekoeten en Kleine Alken vlogen laag over het water over, even later gevolgd door een Bontbekplevier. Het kon allemaal gewoon niet op. In de zon en uit de wind, was het goed toeven. Af en toe even naar binnen om een kop warme thee of chocomelk te drinken. Maar vooral veel buiten op het dek verblijven, om maar zo min mogelijk te missen.

De groepsfoto was nog maar net gemaakt op het voordek, toen er geroepen werd “he jongens, het is een Walrus!” Dit geweldige nieuws verspreidde zich snel over het schip. Expeditieleider Sebastian meldde over de intercom dat we de Walrus zouden gaan benaderen en verzocht iedereen om stilte. Je kon bijna een speld horen vallen. Nauwkeurig manoeuvrerend naderen we de Walrus en zodra we in het bereik komen van de camera’s, klinkt het geratel je om de oren. De Walrus is compleet relaxed en stoort zich niet aan die grote boot, met al die mensen die hem aanstaren. Hij draait zich op zijn zij en krabt zich eens achter de oren. Vergezeld van een 16-tal Ivoormeeuwen die rondom zijn neergestreken. Als de kaartjes zijn volgeschoten en we de Walrus zijn gepasseerd, klinkt het geroezemoes dat het nu toch echt tijd is voor de BBQ op het helidek. Robert en zijn hotelcrew staan ons al op te wachten met warme glühwein, lekkere salade, kip, worstjes, spareribs en gepofte aardappel. De zon is achter de wolken gekropen, maar iedereen is zo vol van deze prachtige dag, dat de kou ons niet meer deert. Een groepje langs vliegende Kanoeten is een lekker dessert.

Omdat we vandaag ongeveer 12 uur in oostelijke richting door het pakijs gevaren hebben naar Groenland, betekent dat ook weer dat we er ongeveer 12 uur over doen om het pakijs weer uit te komen. De kapitein draait het schip en de terugweg wordt in gang gezet. Het is nog even onrustig in de bar, er wordt gedronken op deze onvergetelijke dag. Er zullen mooie dromen deze nacht voorbij komen…. Welterusten.

Vanuit het pakijs ten Westen van Groenland

Team Inezia Tours

Geplaatst op: 1 juni 2016