Na een zeer rustige nacht op een even rustige zee staan er vanochtend in alle vroegte al veel vogelaars op dek. De eersten hadden al een korte waarneming van een Dwergvinvis, maar verder was het vrij rustig.

Na het ontbijt stond bijna de gehele groep reizigers verdeeld over het schip aan dek. De meesten op het zonnedek, sommigen op de voorplecht en enkele fotografen op het achterdek. Wat Alken, Zeekoeten, een enkele Papegaaiduiker, veel Noordse Stormvogels, Jan-van-genten, een Grote Jager en Bruinvissen zorgden voor afleiding.

Natuurpuntbegeleider Gerald Driessens had de eer het spits af te bijten van de lezingen. Zijn voordracht “Introductie Arctische vogels” met uitleg over de te verwachten soorten van deze reis werd zeer druk bezocht en hoog gewaardeerd.

Nog voor de lunch werd de eerste groep langer rondhangende Witsnuitdolfijnen gezien. Vier dieren dobberden enige tijd rond, maar lieten helaas weinig meer van zich zien dan hun grote rugvinnen. Voor meer opwinding zorgden enkele vreemde eenden in de bijt: een Spreeuw midden op zee, een Stadsduif, een lichtelijk verdwaalde Gierzwaluw en als grootste verrassing een prachtige Zomertortel die op het schip ging zitten en zich liet fotograferen.

Vlak voor het avondeten kwamen wederom enkele Witsnuitdolfijnen (die zich weer niet bijster goed lieten zien) en ook een Dwergvinvis die door meer mensen gezien werd.

Onze koers voert ons door dieper water, vrij ver van de kust, dus in vergelijking met andere edities van de North Atlantic Odyssey zien we op dit moment lagere aantallen van de soorten, maar we zien wel zo goed als alle soorten. Dat we lagere aantallen zien, nemen we voor lief, want de gedachte is om zo snel mogelijk bij Jan Mayen te zijn, waar het echt los moet barsten met meerdere soorten zeezoogdieren en vogels als Papegaaiduiker en misschien de eerste Kleine Alken.

Vanaf de Plancius, 00º11” Oosterlengte, 57º38′ Noorderbreedte

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 7 juni 2014