Na de deelnemers aan de North Atlantic Odyssey bij hun hotels afgezet te hebben en afscheid te hebben genomen, wordt het tijd om te focussen op de volgende reis. Samen met een aantal mensen die op de boot blijven en nog een aantal mensen die uit Nederland naar Longyearbyen komen, gaan we de noordwestkant van Spitsbergen verkennen, met speciale aandacht voor het zoeken naar IJsberen.

We vertrekken richting het westen, het Isfjord uit, de Atlantische Oceaan op. Zodra we het fjord verlaten hebben, voel je de deining anders worden en de boot meer bewegen. Niemand lijkt last te hebben, want bij het eten zijn er geen afwezigen. De eerste bestemming is het Crossfjord, een prachtig nauw fjord dat eindigt bij een brede gletsjer die in zee eindigt. Veel Dikbekzeekoeten, op de kant ook behoorlijk wat Rendieren en, heel spannend, een berenspoor. Duidelijk is te zien dat de beer is aan komen zwemmen, uit het water is gekropen (want daar begint het spoor ineens) en toen omhoog is gelopen. Jammer genoeg loopt het spoor tot over een helling en we zien de beer dus ook niet. Het goede nieuws is dat ze dus wel dichtbij in de buurt zitten.

Aan de overkant van het Crossfjord ligt het Kongsfjord met het plaatsje Ny Alesund. Nou ja, plaatsje. Het is meer een verzameling gebouwen waar een paar mensen van een universiteit wat vage onderzoekjes doen, maar er is een souvenirwinkel (waar ze de beste sokken ter wereld verkopen – warm en slijtvast) en een postkantoor.

Ook zijn er flink wat vogels te vinden. De lente is laat dit jaar en veel soorten zijn ook pas net aangekomen en nog niet begonnen te broeden. Het baltsen van verschillende soorten is goed te zien, vooral de Paarse Strandlopers maken er werk van; één vleugel omhoog, de andere vleugel omhoog, beide vleugels omhoog, het lijken wel baltsende Blonde Ruiters. Een paar Roodkeelduikers, twee Steenlopers, wat Bontbekplevieren en veel, heel veel Noordse Sterns. Een standbeeld voor de Noorse Poolreiziger Amundsen, een Zeehond en een paar Rendieren maken het plaatje compleet.

Vanavond gaan we de oceaan weer op, naar het noorden. Wie weet waar we het eerste pakijs tegenkomen en welke soorten er langs komen.

Morgen meer!

Vanaf de Plancius, 11º56” Oosterlengte, 78º55” Noorderbreedte

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 18 juni 2014