Nog dromend van de schitterende vergezichten op Jan Mayen zorgde de vriendelijk uitgesproken wake-up call dat we snel voor de werkelijkheid van deze dag werden uitgenodigd. Heerlijk ontbijtbuffet en daarna nieuwsgierig naar de verschillende dekken. Hoewel nu nog een grijze dag, de tocht naar het pakijs voorspelde zonniger weer. Dat belooft wat.

Goed geregeld voor deze ochtend was de mix van verschillende informatieve presentaties door Oceanwide gidsen. Het weer en de te overbruggen zeemijlen naar het pakijs leenden zich hier uitstekend voor, helemaal als je niet verkleumd op de brug of boeg naar de grijsgrauwe zee en grauwe lucht wilde turen.

Christoph nam ons mee met zijn boeiende lezing over de wijze waarop zeevogels hun voedsel vinden. Als eerste noemde hij het vinden door reuk. Het ruiken van plankton dat door chemische reacties oppervlakte sporen nalaat. Sporen die op hun beurt door zeevogels worden geroken en opgegeten. En op hun beurt dienen de uitwerpselen van zeevogels weer tot voedingsbodem voor het plankton en is deze natuurlijke recycle cirkel rond.   

Een andere voedingsbron voor zeevogels zijn kadavers van gesneuvelde zeezoogdieren en vogels. Interessant is Christophs beeldende uitleg hoe zeevogels het zout afvoeren dat ze door hun eten binnenkrijgen. Via het proces via capillaire leidingen wordt het zout gefilterd en via de snavel afgevoerd. Mooi voorbeeld is de druppel aan de snavel van de  veelvuldig waargenomen en gefotografeerde Noordse Stormvogel.

Charlotte dook met ons en haar interessante uitleg onder in de duikeigenschappen van diverse walvissoorten, sommige wel tot 2.500 - 3.000 meter diep. Met de gedetailleerde tekening van de Sperm whale ging zij in op de specifieke lichaamsbouw en het longenstelsel om in enkele minuten tot deze diepten te kunnen duiken om zich als zeezoogdier na drie kwartier met krill gevoed te hebben, in een kwartier tijd weer aan het zee oppervlak te verschijnen. Voor ons spannende momenten van diverse blows op deze avontuurlijke expeditie cruise.  

Pascal had zijn lezing samengesteld rondom de belichtingsdriehoek en belichtingscompensatie. Onderwerpen met foto voorbeelden geïllustreerd en die ook in de hand-out van Inezia waren rondgemaild voorafgaand aan deze reis. Nuttige camera instellingen die zich aandienen als we straks in een overwegend witte wereld fotograferen. 

Pierre sloot deze mix van goed gekozen lezingen af met spectaculaire onderwaterbeelden van een Bultrug met jong. Pierre had in de Golf van Mexico gedoken en grandioos gefilmd. Aandoenlijk hoe de moeder haar jong beschermde, leerde duiken, zoogde en het jong door de vette moedermelk dagelijks wel 50 kg zag groeien. Knap duikwerk en filmisch om van te smullen.

Voor de lunch nog even terug aan dek. Verrekijkers en fotocamera's in de aanslag, goed warm aangekleed want we naderen in rap tempo de rand van het pakijs. Daarna weer gereed maken voor de voortreffelijke lunchkeuzes. Met zorg heerlijk vers en gevarieerd bereid en waar Carlos, de hotelmanager aan boord, ons dagelijks voor uitnodigde.

Na de lunch een leerzame presentatie van Hella over zee ijs. Zee ijs is zeewater dat bij - 1,8 graden Celsius bevriest. Tijdens het groeiproces wordt het zout eruit geperst. Hella toonde verschillende groeistadia waarbij de temperatuur van water, stroming en lucht belangrijke beïnvloedende factoren zijn. Pakijs is de term voor zowel vast als drijvend ijs. Van drift ijs spreken we als pakketten ijs aan elkaar vast vriezen.

Om de biologie van zee ijs te duiden, kwam het zeeleven met jagende en broedende dieren voorbij met o.a. zeehonden, ijsberen en poolvos. Zeer gedetailleerde beelden presenteerde Hella met zee algen in de pekelkanaaltjes van zee ijs, ging in op micro algen, fytoplankton en fotosynthese. Op krill die zee algen die aan het ijs vastzitten opeten en door o.a. Walvis en Kleine Alkjes op hun beurt worden gegeten. Interessant ook haar uitleg hoe zee ijs invloed heeft op ons leven op aarde. IJs dat naar de bodem van de zee zakt, zorgt voor zeestromingen. Diepe koude onderstromen die in het zeewater omhoog gekomen warme zeestromen in beweging zetten. Deze zorgen voor verdamping, regens en wereldstromingen in de oceanen.

Wat een perfecte timing van deze lezing. Na het welverdiende applaus werd het pakijs in de verte steeds duidelijker zichtbaar. Naar buiten om de eerste indrukken van dit fantastische moment te beleven. En op de eerste ijsschots nota bene gelijk al twee Ivoormeeuwen. Ja, dan wordt het een uitdaging om dit prachtige schouwspel te onderbreken voor het diner. Gelukkig blijft het volop genieten nu het 24 uur per dag licht is. Wat zal iedereen op deze eerste belevingen in het pakijs wellicht kort maar zeker diep slapen.

Pieter