Na het verlaten van de Chatham groep gisteravond hebben we een dikke dag varen naar de Bounty Islands voor ons liggen. De route voert over de Chatham Rise, een stuk oceaan met flinke verschillen in diepte, een stuk dus waar je op papier de nodige walvissen en dolfijnen zou kunnen verwachten.

Qua vogels liggen de verwachtingen een stuk lager dan de enorme aantallen die we gisteren gezien hebben, maar dat neemt niet weg dat van alles mogelijk is. Het is ruim voor zessen licht en onze groep staat om zes uur volledig aan dek, op zoek naar wat voorbij komt. Vanochtend zijn dat vooral prions (Broad-billed, Fairy en Antarctic), wat albatrossen (vooral Buller’s en Southern Royal), veel Cape Petrels, een Grey-faced Petrel, een Donsstormvogel, een White-headed Petrel en een Hutton’s Shearwater. Geen hoge aantallen, maar wel leuke soorten.

De zeezoogdieren laten voorlopig echter op zich wachten. Verder dan een groep Short-finned Pilot Whales (Grienden; u weet wel, die soort die ze op de Farøer-eilanden nog steeds jaarlijks gruwelijk afslachten) en wat losse New Zealand Fur Seals zijn we nog niet gekomen.

Intussen gaat het leven aan boord gewoon door. Er zijn verschillende interessante lezingen aan boord (met onderwerpen als “Wat maakt een zeevogel een zeevogel” en “Hoe herken ik de zeevogels die hier voorkomen”) en we maken kennis met veel vogelaars uit andere landen die steevast willen weten wat nu precies het verschil tussen Holland en Nederland is.

Het slotakkoord van vandaag is voor de mooiste albatros die er is. Nu zijn albatrossen sowieso stuk voor stuk prachtig om naar te kijken, maar de Light-mantled Sooty Albatross is the king among kings. Gestroomlijnd als een lichtbruine sigaar met vleugels, een prachtig wit half maantje achter de ogen en een zwarte snavel met daarop een witte streep die aan het einde naar boven afbuigt, alsof het dier lacht. Het lijkt een marketingtruc die door Heineken of Unilever bedacht zou kunnen zijn, maar het is puur natuur en bovenal prachtig om te zien. Het is één van die vogels waar je gewoon energie van krijgt, enkel door er naar te kijken.

Vanuit de Zuidelijke Oceaan,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 1 december 2014