Tenminste, de laatste beetjes van Nieuw Zeeland. Dit maal een rustige overtocht met de veerboot naar Bluff, in tegenstelling tot het stuiteren twee dagen eerder. Aan wal aangekomen gauw de huurauto voor een dag opgehaald en richting Milford Sound, aan de westkust.

Twee soorten staan op het programma: Rock Wren en Blue Duck, beiden Nieuw Zeelandse endemen. De Rock Wren heeft een zeer beperkt voorkomen en daar hebben we welgeteld één plek voor, de Blue Duck komt voor in wilde rivieren en daar hebben we welgeteld 4968 (ik heb ze geteld) plekken voor.

Voor we in het juiste gebied komen, besluiten we nog even afscheid te nemen van de zee. Dat wordt overigens een mooi afscheid, want we vinden geheel per ongeluk een zeezoogdier dat geen van beiden ooit eerder gezien had. De enige endemische dolfijn die Nieuw Zeeland rijk is, Hector’s Dolphin, zwemt met een exemplaar of 15 in een baai en laat zich, weliswaar op afstand, goed bekijken. Lekkere meevaller!

Daar houdt het meevallen wel op voor de komende tijd overigens. Om anderhalve dag kort samen te vatten: ondanks intensief zoekwerk vinden we geen Rock Wren en bij geen van de 4968 plekken voor Blue Duck vinden we een blauwe eend. Beetje jammer….

Het zuidereiland van Nieuw Zeeland maakt het verdriet makkelijk draagbaar, het landschap is hier fantastisch en de mensen zijn enorm leuk, we grappen en grollen onszelf de dag door.

Lichtpuntje is een nieuwe soort voor Willem: Grey Warbler, ook wel Grey Gerygone (spreek uit: djie-ríck-o-nie) zien we in de Zuidelijke Alpen van het zuidereiland op flinke hoogte. Opvallend genoeg is de verrassing van de dag: op de weg terug zien we een Gems de weg oversteken. Nu wisten we al dat er heel veel soorten uit Europa hier geïntroduceerd zijn, maar een Gems, nee daar wisten we nog niets van….

Op dit moment zitten we in Auckland in een hotel. Morgenochtend staat de vlucht naar de volgende bestemming op het programma: Hawaii.

Ons bereikten vandaag schokkende berichten vanuit Hawaii: er zou vorst aan de grond geconstateerd zijn. Als dat maar goed gaat…..

Vanuit Auckland,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 16 december 2014