Afgelopen nacht is door veel reisgenoten als ietwat woelig ervaren. Stoelen vielen om, boeken vielen van tafels, bekers rolden door de hut en er schijnt zelfs iemand in het verkeerde bed gevallen te zijn. De wind stuwde de zee wat meer op dan de eerdere dagen en de deining die daardoor ontstond had wat bijwerkingen…

In de ochtend lagen we al voor Macquarie Island. Geen onderdeel van Nieuw Zeeland zoals de andere eilanden op deze trip, maar van Australië. Zelf noemen ze het eiland Macka en hebben ze op de noordpunt een permanente basis met een weerstation en zoals wel vaker op afgelegen eilanden, een verzameling tamelijk vage wetenschappers die allerlei schemerige proefjes doen waar niemand iets aan lijkt te hebben.

Twee landingen vandaag: in de ochtend en in de late middag. De ochtendlanding doen we (verplicht) aan de hand van één van de rangers die op het eiland verblijven en de beste man voert ons langs alle hoogtepunten. Een uitkijkpunt, de garage en de kantine. Leuk, maar daar komen we niet voor. Wij komen voor de vogels (en een beetje voor de zoogdieren en het landschap).

Nee, wij vermaken ons liever met de honderden Zeeolifanten, Southern Giant Petrels, Koningspinguïns, Antarctic Terns en die ene Rockhopper Penguin. Hoogtepunt van de ochtend is een jammerlijk van ons heengegaan vrouwtje Zeeolifant, die inmiddels door tientallen Southern Giant Petrels letterlijk aan stukken getrokken werd. De ogen waren er al uitgepikt en enkele wat minder frisse petrels staken hun hoofd tot ruim voorbij hun nek in het bloederige lijk en kwamen volledig onder het bloed er weer uit.

Na de lunch volgt een landing die nu al het hoogtepunt van de reis moet zijn. Kan gewoon niet anders. We landen tussen de endemische Schlegel’s Pinguïn (Royal Penguin, niet te verwarren met de ook aanwezige King Penguin), moeten uitkijken niet over Zeeolifanten te struikelen en fotograferen ons suf aan de Schlegel’s Pinguïn, die in een kolonie van ruim 12.000 vogels tegen elkaar staat te baltsen of anderszins te tetteren. Een enorm lawaai, maar wat een fantastische ervaring.

Die Schlegel’s is overigens zonder twijfel de mooiste van alle pinguïnsoorten die ik tot nu toe gezien heb (en dat zijn op twee na alle pinguïnsoorten die er zijn). Ze zijn klein, klassiek zwart/wit pinguïnpak, hebben een knaloranje snavel en een absolute superkuif die qua kleur tussen geel en goud in zit. Enorm nieuwsgierig en niet bang uitgevallen, dus als je ook maar vijf minuten op het strand zit, heb je meteen een pinguïn op schoot.

Het goede nieuws? We gaan morgen weer terug!

Vanuit Macquarie Island,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 8 december 2014