De laatste avond in de schuilhutten. De omvang van onze groep kwam precies goed uit zodat iedereen elke nacht in een andere hut heeft doorgebracht met verschillende settings.

Uiteindelijk bleek de nieuwe hut aan de bosrand het meest productief te zijn, ook vanavond kwamen hier de beren vroeger tevoorschijn dan bij de hutten bij het open veld. Zo verscheen de eerste beer, elke avond dezelfde, om zeven uur. Meerdere malen kwam hij hier terug en liet zich op vijf meter van de hut ook met de kleinere lenzen prima fotograferen.

Zoals gezegd kwamen de beren pas na zonsondergang op het open veld, dit was extra frustrerend omdat er prachtig avondlicht was maar weinig te fotograferen, behalve een paar meeuwen, wat Raven en een enkele Zwarte Wouw, één van de niet meer dan een stuk of 10 Zwarte Wouwen die in Finland broeden overigens.

Vorig jaar kwamen de beren al binnen het uur nadat we in de hutten zaten. De gids denkt dat de oorzaak ligt bij het feit dat het een goed bessen- en paddenstoelenseizoen is waardoor de beren erg makkelijk veel eten in het bos kunnen vinden. Overal staat het immers vol met bosbessen wat een belangrijke voedselbron is voor de beren. Omdat er zo veel te eten voor ze is, is het voor de beren niet noodzakelijk om vroeg bij de hutten op het open veld te komen wat voor ieder dier, zelfs een gigant als Bruine Beer, natuurlijk een soort van risico met zich meebrengt.

Toch kwamen er deze avond ook maar liefst weer vijf verschillende beren langs. Helaas voor mij ook deze avond geen spoor van Wolf of Veelvraat. Bert en Ineke hebben de eerste avond nog het geluk gehad om, al was het maar voor een paar minuutjes, nog de Wolf te hebben gezien. Aangezien er ook maar relatief weinig Raven waren, 14 tegen 38 vorig jaar, vermoed de gids dat de groep wolven in de omgeving een Eland hebben gedood. Zowel de Raven, Wolven als Veelvraten zijn de afgelopen avonden slecht vertegenwoordigd en doen zich allemaal tegoed aan het karkas. Een karkas van een Rendier of ander zoogdier zou al binnen één avond verorberd zijn, waardoor we in ieder geval er meer Raven zouden moeten zien.

Hoewel de waarnemingen vlak voor onze aankomst in Finland ons veel hoop gaven, evenals de fotoserie van Sven, die drie dagen voor ons in de hutten was geweest en prachtige foto’s van Veelvraat gemaakt had, hebben wij blijkbaar net de pech gehad om de Wolven en Veelvraat te missen. Hoewel het natuurlijk altijd mogelijk is, het blijven wilde dieren die kunnen gaan en staan waar ze willen, had ik liever gezien dat ze pas een paar dagen later wat lastiger geworden waren…

Het warme weer zou er ook aan hebben bijgedragen dat de beren pas na zonsondergang op het open veld kwamen en langer in de schaduw van het bos bleven. We kunnen maar weer een wijze les halen uit het spreekwoord met ons hoofddoel in het onderwerp: “men moet de huid niet verkopen voordat de beer geschoten is”…

Al met al toch tevreden en volgend jaar de Veelvraat en de Wolf weer proberen, misschien in een andere maand. Vanaf eind augustus 2012 is het nieuwe groepsreizenprogramma van Inezia Tours bekend, en ik ga ervan uit dat Finland er gewoon weer twee keer bijstaat als bestemming!

Vanuit Rijnsburg,

Menno van Duijn

Geplaatst op: 2 augustus 2012