Om 8 uur zouden de autoriteiten het schip oproepen om te zeggen of we vandaag nou wel of niet aan land zouden mogen. Inhoud van de oproep: we kijken om 10 uur nog een keer.

Om 10 uur kwam de volgende oproep: om 3 uur kijken we nog een keer.

Om drie uur: geen bericht, vijf over drie, tien over drie, kwart over drie, en dan: het bericht!

Inhoud: de passagiers die vanaf Ascension naar huis vliegen mogen van boord. De rest moet wachten op nader bericht.

Als de dag zo wordt opgebouwd kun je al invullen waar het heengaat: de kans op een landing is miniem. We gaven de hoop dan ook maar op en begonnen ons te concentreren op het gedeelte ten noorden van Ascension. Eén fout in deze redenering: onze expeditieleider is een vasthoudend baasje en heeft (hoe weet nog steeds niemand) de autoriteiten ervan overtuigd dat wij het wel zouden kunnen. Met flinke tegenzin gaf men toe en we hebben ze niet teleurgesteld.

Het was zonder twijfel de meest uitdagende landing die ik ooit heb gedaan, maar alle passagiers die wilden, zijn ook aan land geraakt en dat zonder kleerscheuren. De golfhoogte was op momenten 5 meter met in het midden dan de kade waar je op moest stappen. Tenminste, soms was die kade er. Soms lag de kade een meter of twee hoger of lager dan de zodiac, maar er was een kade met wat touwen om aan vast te houden en een aantal grijpgrage handen die je in het nek, schouder en armen grepen om je de kade op te trekken. De mensen die op de kade stonden waren letterlijk tot aan hun nek nat van sommige van de hoge golven, maar ook bij hen geen slachtoffers of kleerscheuren.

Aan land was het heet, heel heet. We hadden exact 1 uur de tijd en hebben die tijd besteed aan een ijsje in de supermarkt, een colaatje in de bar en bij het strand op zoek naar de schildpadden die hier aan land komen om hun eieren te leggen. Vanochtend hebben we er nog een paar gezien vanaf het schip, maar nu waren ze weg.

De enige vogels waren Mozambiquesijzen en Common Mynas, ook niet om over naar huis te schrijven. Feitelijk stelde de hele landing niet zoveel voor, maar de opwinding van de wat ruige landing en het gezond en wel weer terug aan boord komen van iedereen geeft vandaag een hele bijzondere atmosfeer aan boord.

Nu 5 dagen varen op weg naar de Kaapverden. Onderweg hopen we vooral op zeezoogdieren en af en toe een vogel hier of daar.

Vanaf de Plancius, 15º12” Westerlengte, 07º23” Zuiderbreedte

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 30 april 2013