Scherpe lezers en meeschrijvers zullen het opmerken onderaan het blog: de afstand die we op grond van de GPS coördinaten hebben afgelegd is te groot voor één dag. Ik geeft het toe, dat klopt, ik heb gisteren gebruik gemaakt van de ene blog speling die we hadden. Niet uit luiheid overigens, maar simpelweg omdat we nu in de blauwe woestijn zitten. Duizenden kilometers diepe zeeën om ons heen met maar weinig, heel weinig vogels en zeezoogdieren.

Gisteren bijvoorbeeld: verder dan 7 soorten kwamen we niet. Van de meeste van die 7 soorten (onder andere Spectacled Petrel, Soft-plumaged Petrel, White-bellied Storm-petrel en Grauwe Pijlstormvogel) zagen we ook nog maar één enkel individu. Letterlijk niets om over naar huis te schrijven dus en dat heb ik dan ook gedaan, niet naar huis schrijven.

We zijn op weg naar het historisch zeer belangrijke eiland St. Helena. Niet alleen heeft Napoleon hier zijn laatste jaren gesleten, ook tijdens de Boerenoorlog (simpel gezegd Groot-Brittanië vs. Zuid-Afrika van 1900 tot 1902) was St. Helena belangrijk. De Engelsen transporteerden hier duizenden krijgsgevangenen naartoe en stopte hen in een nieuwe “uitvinding” van de Engelsen: het concentratiekamp. Niet zomaar vergelijkbaar met de concentratiekampen die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers werden gebruikt, maar wel een duidelijke blauwdruk daarvoor.

Vandaag is de stand nog lager dan gisteren qua vogels, maar wel twee nieuwe tripsoorten: een al verwachte Red-billed Tropicbird en een groepje van vijf Noordse Sterns waarmee het begin van de Western Palearctic er weer is.

De temperatuur begint hier inmiddels gestaag op te lopen: vandaag was het een prettige 25 graden. De komende dagen zal het prettige er wel van af gaan als we richting de hoge 30 gaan.

Vanaf de Plancius, 09º13” Westerlengte, 27º32” Zuiderbreedte

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 21 april 2013