Dag 8: Cabo Virgenes en opnieuw Punta Loyola -

Het kon de eerste week niet op met de mooie zonovergoten dagen, dat moest een keer ophouden en dat was dus vandaag. Dikke bewolking dreef over de stad toen we er doorheen reden op zoek naar een pinautomaat, een tankstation en een plek om wat te ontbijten. Tegen 9 uur reden we de stad uit richting Cabo Virgenes: plusminus 11 km buiten de stad een onverharde weg opdraaien en dan zou de kaap nog zo’n 130 km ver zijn – enkele uren rijden. Gelukkig hoefden we niet tot het eind, maar verwachtten we ongeveer 50 km te moeten rijden tot aan Estancia El Condor, de beste plek voor de fraaie kleine Ruddy-headed Goose, een zogenaamde sheldgans met een vrij kleine verspreiding – en eentje die door zijn oppervlakkige gelijkenis met het vrouwtje van de hier behoorlijk algemene Upland Goose lastig te vinden is.

Dachten we, totdat we er een stel zagen lopen en het verschil, alleen al in grootte, goed opviel. Ze liepen, zoals in door ons meegebrachte vogelaarsverslagen voorspeld, op het grasveld voor de estancia, maar waren toch niet al te tam, gezien het feit dat ze verontrust een stuk wegvlogen toen er een man achter ze langsliep. De ganzen ‘in de tas’ (bekende uitdrukking onder vogelaars) kweten we ons van een moeilijker taak: het vinden van de ook al zo lokale Canary-winged Finch. De hele kaap bestaat uit afwisselend kort en iets langer gras, met hier en daar wat schapen, Rheas (Nandoes, de lokale struisvogel), Upland Geese en Guanaco’s (de lokale, bijna-kameel-grote oranje lama’s). We moesten volgens de literatuur zoeken bij het langere gras maar daar lag er net even wat teveel van – en meestal achter hekken. Dus togen we naar een ‘bekende plek’, 7 km van de estancia, dan 3,6 km een zijweg in, en dan weer 1,5 km een zijweg daarvan in. We zagen geen verschil met de omringende vegetatie, en alle andere vogelaars zijn hier twee maanden eerder, in de zuidelijke zomer, maar we vonden er toch eentje – een vrouwtje die als een muis tussen de polletjes gras doorkroop en zich lastig liet zien. Op de achtergrond een hinkende Guanaco en enkele Nandoes – en toen begon het zachtjes te regenen.

Omdat er op de kaap nergens iets te eten te krijgen was (sterker nog, buiten de estancia was er geen bewoning) reden we helemaal terug naar Rio Gallegos voor een pizza’tje als lunch. Daarna togen we weer naar Punta Loyola omdat dat onze beste kans leek op de uiterst fraaie en ook alweer zeer lokale Commerson’s Dolfijn. We reden dit keer iets voorbij de monding van de rivier zodat we beter uitzicht hadden op zee en gingen zitten naast een enorm verroest schip dat bovenaan het kiezelstrand ligt – dat moet een heel zware storm geweest zijn die dat ding hier heeft neergesmeten! Nauwelijks zaten we, met uitzicht op iets meer zwemmende pinguïns dan gister, of Frank riep de eerste dolfijn af, en dichtbij ook. Iedereen in paniek, vooral toen het beest in eerste instantie niet werd teruggevonden. Enkele minuten later had de helft van de groep ‘m wel gezien (zwart-witte kleine dolfijn met ronde rugvin) en de andere helft niet of slecht. Gelukkig kwamen ze een klein uur later terug zwemmen de zee op, waarbij ze behoorlijk dichtbij en uiterst fraai steeds enkele keren bijna geheel uit het water kwamen – voor ons allemaal het hoogtepunt van de reis tot nu toe!

Terwijl we de dolfijnen in beeld hadden kwam er ook nog een ander piepklein hoogtepuntje voorbij zwemmen: een Magellanic Diving-Petrel dreef hard voorbij, vlak voorlangs. Dit is een normaal heel pelagisch (oftewel: ver op zee voorkomend) piepklein alkachtig vogeltje dat vanaf een boot lastig te zien is, omdat ze snel opvliegen, dan bijna altijd alleen (schuin) van achteren te zien zijn en als ze op zee landen meteen wegduiken. Deze liet zich echter zo goed zien dat Kasper leuke plaatjes kon maken door zijn scoop.

We lieten ons de sopa del dia goed smaken vanavond….

Hoogtepunten: Commerson’s Dolfijn, Lesser Rhea, Magelhaenpinguin, Magellanic Diving-Petrel, Ruddy-headed Goose, 1000 Imperial Cormorant, South American Snipe, Bonapartes Strandloper, Chileense Jager, 2000 Zuidamerikaanse Sterns, Velduil, Austral Canastero, Correndera Pieper, Canary-winged Finch en twee Argentijnse Grijze Vossen.

Vanuit Cabo Virgenes,

Remco Hofland

Geplaatst op: 24 maart 2012