Dag 27: Gestrand in South Georgia -

Bertus (vandaag 45 geworden) zou bloggen, maar daar is iets tussengekomen. Zoals jullie mogelijk al hebben vernomen, liggen we momenteel met motorpech voor anker in de baai bij Grytviken, South Georgia. De kapitein acht het onmogelijk om door te varen, dus onze expeditiecruise eindigt hier en we worden zo snel mogelijk gerepatrieerd. Hoe en wanneer, dat is de vraag, maar waarschijnlijk worden we opgepikt door een schip in de buurt, waarna we naar de Falkland Eilanden varen (2 dagen), waarvandaan we vliegen naar een Zuidamerikaanse hoofdstad (mogelijk Santiago, Chili, of Montevideo, Uruguay, in verband met de gevoeligheden tussen de Falklands en Argentinië in ieder geval niet Buenos Aires) en vandaar naar huis. Ik schat in dat we over maximaal anderhalve week thuis zijn, een paar weken eerder dan gepland.

Gisteren, maandag 9 april, voeren we na donker weg bij Prion Island na een uiterst succesvolle excursie naar de broedende Reuzenalbatossen, toen het schip even schokte en het licht even uitviel. Tegen 9 uur kwam de expeditieleider met een, op het eerste gehoor neutrale, mededeling: “in plaats van naar Gough zetten we koers naar Grytviken”. De volgende ochtend kregen we het hele verhaal te horen: we hebben motorpech en kunnen vanaf nu alleen op halve kracht varen, zodat we niet in staat zijn het volledige programma af te draaien. Sterker nog, ergens in de vijf dagen varen naar de Tristan-groep wordt zwaar weer verwacht, dus de kapitein heeft besloten de expeditiecruise af te breken. De reder is druk bezig om te bewerkstelligen dat we zo spoedig mogelijk terug naar huis kunnen.

We liggen hier nu een volle (dins)dag in de baai, met af en aan sneeuwbuien. De pelsrobben, South Georgia Aalscholvers en Ezelspinguïns zwemmen rondjes rond het schip. Morgen gaan we in de buurt op excursie naar broedende Konings- en Stormbandpinguïns en albatrossen, zodat we de benen wat kunnen strekken. We hebben genoeg eten en drinken aan boord dus we worden prima verzorgd. Het enige punt is dat we geen telefoon- of internetconnectie hebben omdat deze baai omringd is door hoge bergen – dus het thuisfront op de hoogte brengen is wat lastig. Het plan is dat deze email woensdag wordt verstuurd als het schip, dat momenteel gedeeltelijk wordt gerepareerd, een proefvaart maakt buiten de baai.

De Amerikaan met de satelliettelefoon stond (ook vandaag) weer te bellen op het voordek, en was zo vriendelijk zijn telefoon een paar minuutjes af te staan aan Bertus, zodat hij zijn ouders kon feliciteren met hun trouwdag. Vanochtend hebben we voor hem (Bertus) gezongen, en na het diner kwam er een fikse taart op tafel. Na een verwoede strijd bij de Antarctische quiz delfden beide Inezia-teams, die vanwege andere bezigheden (namelijk vogelen) nimmer een geologische, biologische, vulkanologische of historische lezing hadden bijgewoond, ternauwernood het onderspit tegen de “Pasta Pinguïns.” Die naam houdt verband met het feit dat het woord Macaronipinguïn aan boord verboden is, nadat de afgelopen dagen bij elke ‘recap’ van Rinie gevraagd werd wanneer we die soort gingen zien – de optimisten onder de vogelaars denken dat we de soort nog wel zien in de Falklands….

Zodra we meer weten over de wijze en tijd waarop we naar huis komen, laten we dat natuurlijk z.s.m. weten.

Vanaf de Plancius bij South Georgia op 54°16” Zuiderbreedte, 36°30” Westerlengte

Remco Hofland

Geplaatst op: 11 april 2012