Het is een enigszins pijnlijke constatering, maar de waarheid is soms hard: we zijn inmiddels halverwege de reis. Voor de positief ingestelde mensen betekent dat we nóg een helft tegoed hebben, anderen concluderen dat de tijd hier tussen de vingers weg glipt. Hoe dan ook, het is tijd voor een tussenevaluatie. Mijn mening over hoe het tot nu toe gaat kent u inmiddels, vandaar dat ik mijn reisgenoten graag eens aan het woord laat. Hierbij!

– halverwege; als het zo verder gaat dan word ik nog gelukkiger dan ik al was! Topreis; fijne groep, goede begeleiding, fantastisch weer en een super omgeving!

– De tijd vliegt, de vogels ook; fantastische ontmoetingen met Orka’s en “kleine” pinguïns en dat bij onvoorstelbaar goed weer. We hopen op nog veel meer!

– Een kantelende ijsberg. Het onbekende komt boven. Ik smelt en drijf weg.

– Pinguïns, ze spreken keihard aan… Kleine dappere en aandoenlijke diertjes. Dapper waggelend heen & weer tussen visrijke wateren en hun nestplaatsen, soms hoog op een kale berg. Struikelend, glijdend en vlijtig springend over rotsblokken doen ze hun dagelijkse uitstapjes… en zelfs als er rare tweevoeters in de buurt zijn, lopen ze onvermoeibaar verder. En alhoewel er gezegd wordt dat je 5 meter afstand moet houden, is het wel overduidelijk dat pinguïns nooit hebben geleerd wat 5 meter eigenlijk is. Groot respect !!!

– Een voorbeeld van goed samen verblijven hebben we gezien. Soms komt de buurman/vrouw te dichtbij en wordt dat gecorrigeerd zonder dat er slachtoffers vallen en de rust is weer terug. Hier is nog volop rust en hoor je de stilte, dan moet een pinguïn duidelijk laten horen dat hij aanwezig is met een luid getrompetter.

– Niemand maakt zich hier druk om en gaat gewoon zijn/haar gang. ‘ heerlijk”. ’ n buitengewone reis met ’ n bijzonder gezelschap van Belgische en Nederlandse vogelaars. Wij zouden zeggen top of toppie, maar deze woorden schieten echt te kort in Antarctica op de 65e breedtegraad. Ga zo door!!!!!!!!-

– Fantastisch !!! Op naar de tweede helft !!

– Blubber op afgescheurde ijsplaten… ofwel Crabeaters al rustend en slapend. Ik verdenk deze dieren ervan dat hun moto stiekem is: liever lui dan moe. Als er meerdere dieren op een ijsplaat liggen, moeten ze uiteraard allemaal op diezelfde vierkante meter liggen, al die andere vrije ruimte is niet van doen, denken ze dan. Er zal wel een logica achter zitten, die wij niet goed snappen.

Drie bijdragen ontbreken omdat de auteurs inmiddels horizontaal hun indrukken aan het verwerken zijn, maar bovenstaande literatuur geeft zowel de veelzijdigheid van de groep als de stemming aan. Ik zal morgen verslag doen van de belevenissen van vandaag, want die logen er wederom niet om. Een tipje van de sluier: het zuidelijkste punt, een nieuwe pinguïnsoort en twee nieuwe zeehonden. De reis dendert nog steeds in volle vaart en in opperbest humeur voort!

Vanaf de Plancius, 65.227900, 64166408,

Martijn Bot

Geplaatst op: 10 februari 2017