Wauw, wauw wauw! Je hebt af en toe van die dagen waar alles klopt. Vandaag was niet zo’n dag, maar dan alleen omdat het bewolkt was. Al het andere wat je ook maar kunt bedenken, paste als een legpuzzel voor gevorderden naadloos in elkaar. Gisteravond werd al duidelijk dat we iets vroeger dan gebruikelijk zouden opstaan om zo lang mogelijk profijt te kunnen hebben van de dag.

Na het ontbijt was het meteen omkleden en de zodiac in, op weg naar Neko Harbour, een baaitje met een gletsjer waar met regelmaat een stuk van af valt, een lekkere klim voor goed uitzicht en, best of all, een hele serie jonge en onervaren Gentoo Penguins. Waarom is dat laatste leuk? Nou ja, leuk is misschien het woord niet, maar in deze tijd van het jaar staan jonge pinguïns bijna garant voor spektakel.

De jonge beesten, nog niet helemaal wereldwijs om het maar voorzichtig uit te drukken, hebben net hun eerste zwemlesjes achter de rug, de laatste donsveren zijn bijna weg, papa en mama blijven zo’n beetje de hele dag foetsie, dus wat doe je dan als puberpinguïn? Juist, je gaat het maar eens zelf proberen. Wat badderen aan de kust, voorzichtig je eerste stukje het water in, steeds iets verder, u snapt het wel. Allemaal leuk en aardig, maar wij als toeristen zijn niet de enigen die dat weten; ook de Zeeluipaarden weten dat en die patrouilleren regelmatig op en neer langs de kust, op zoek naar een lekker vers stukje Gentoo Penguinvlees.

In 2010 was ik hier ook en toen had ik het geluk een prachtige foto te kunnen maken van een Zeeluipaard op het moment dat er eentje een pinguïn uit het water plukte (zie foto hierboven). De verwachting was dus hoog. Te hoog zo leek het, want verder dan twee Krabbeneters kwamen we niet en hoewel die beesten wel familie zijn (ergens in de verte) van Zeeluipaarden, eten ze enkel krill, geen pinguïns. Nee, het werd beter. Eén van de staffleden vertelde me dat hij net een Zuidelijke Reuzenstormvogel een Gentoo Penguin had zie n vermoorden en opeten. Of ik dat wel eens gezien had? Nee, die reuzenstormvogels zijn namelijk aaseters en ik kan me niet echt voorstellen dat ze een pinguïnnetje kunnen verschalken.

Toch voor de zekerheid de videocamera maar paraat gepakt en niet veel later was het raak. Een nogal bazig typje reuzenstormvogel ging daadwerkelijk op jacht naar pinguïns. Die waren weliswaar jong en onervaren, maar ook niet volledig achterlijk; ze gingen vlot aan de kant als dat beest er aan kwam. Behalve die ene, die net terug kwam van zijn eerste stukje zwemmen alleen. Vol trots waggelde hij half het strand op, maar voordat hij er erg in had zat er meteen een Zuidelijke Reuzenstormvogel op zijn rug. Snavel in de nek, pinguïn met veel gehannes het diepere water in gesleept en daar wordt het jonge beest verdronken door de reuzenstormvogel.

Op zich is dit gedrag al opmerkelijk (ik had er nog nooit van gehoord, de zeer ervaren staffleden evenmin), maar het wordt nog opmerkelijker als je weet dat ik vanaf de eerste tot en met de laatste seconde het hele gebeuren op video heb. Het is geen prettige video, maar het zou me niets verbazen als het de eerste video is van zo’n actie. Reden voor een soort besmuikte blijheid dus.

De middag was al niet veel anders. We moesten een uur of 4 varen naar de volgende plek, Fournier Bay, waar we zouden zoeken naar Bultruggen. Dat lukte niet, of beter, Fournier Bay hebben we niet gehaald, want al na een half uurtje varen lagen we tussen een stuk of 40 Bultruggen met de boot. Dan hier maar met de zodiac het water in.

Wat een middag! De Bultruggen waren bijzonder nieuwsgierig en speels en kwamen regelmatig bij de zodiacs kijken. Ik heb al eerder dichtbij grote walvissen gezeten, maar deze beesten kwamen soms gewoon op nog geen halve meter van de zodiac boven, kijkend naar ons. De Chinese dames met wie ik in de zodiac zat, hadden even nodig om te wennen, maar na een half uurtje durfden ze ook te kijken en met hun Iphone die enorme bakbeesten vlak naast de zodiac te fotograferen.

Alsof dat nog niet genoeg was, zagen we ook nog een enorme lawine naar beneden komen. Op zich niet zo heel interessant, maar als een lawine op een gletsjer valt, WEET je gewoon dat er stukken gletsjer gaan afbreken, en dát is echt heel spectaculair, zeker als je weet waar het gaat gebeuren. Op respectabele afstand (er vallen zomaar een paar duizend kilo ijs naar beneden in zo’n geval) is het dan genieten van het geraas en gedonder van de afkalvende gletsjers. Dat prachtige uitzicht werd overigens wel verstoord door Bultrug nummer zoveel die een metertje naast de zodiac omhoog kwam. Dat dan weer wel….

Vanuit Aurora Bay,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 22 maart 2017