Nog amper een week te gaan en dan mag ik weer. Antarctica dit keer, maar dan wel ultíem Antarctica. Hele stukken Antarctica waar ik nooit geweest ben. Overigens ben ik niet de enige die op die stukken nog nooit geweest is, want we gaan naar gebieden waar per 10 jaar misschien 400 mensen komen. Maar waarschijnlijk zelfs niet eens 400…

Hoe doen we dat? Per expeditiecruiseschip uiteraard. En dan moet u niet meteen denken aan kleine, afgedankte Russische onderzoeksschepen uit de jaren ’70, nee, tegenwoordig gaat het allemaal een stuk comfortabeler. Luxe zonder gouden kranen. Maar wel met lekker eten, goed gezelschap en op een superieur uitgerust schip. Velen van u kennen de Plancius, maar daar reizen we dit maal niet mee, we gaan met de Ortelius. Vaak onterecht als zusje van de Plancius bestempeld, maar in feite is het een totaal ander schip. Steviger, sterker en robuuster dan de Plancius. Ze kan dan ook veel dieper het ijs in, wat in het diepe, Antarctische zuiden als een echte plus gezien mag worden.

De reis begint in Nieuw Zeeland. Daar ontmoet ik de rest van de reizigers; een internationaal gezelschap, maar Inezia Tours heeft ook een eigen groep aan boord. Met eigen gids uiteraard, zo doen we dat. Reizen op Inezia's wijze noemen we dat, al lang voordat anderen daar een slap aftreksel van kopiëren. We reizen eerst het Zuidereiland over om ons te vergapen aan het fantastische landschap voor we op 15 februari in Bluff aan boord gaan. Helemaal het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland. Daarvandaan varen we via het Nieuw Zeelandse eiland Campbell (ik was daar al eerder, zie dit blog van Birding Down Under 2014) de Ross’ Zee in. Dan langs de Ross’ Iceshelf naar de Amundsen Zee en het Antarctisch Schiereiland om te eindigen in Ushuaia, in het zuiden van Argentinië.

Hoewel het redelijk eenvoudig is noordelijker dan de noordpoolcirkel te komen, is het zeer lastig om zuidelijker dan de zuidpoolcirkel te komen, maar ook dat gaan we deze reis proberen. En dan niet een beetje zuidelijker, nee, echt heel fors zuidelijker. Misschien tikken we zelfs de 70 graden zuiderbreedte wel aan…

Na een dikke maand is deze reis dan ook afgelopen, maar tot die tijd kunt u genieten van al het moois waarvan we u kunnen berichten via het blog!

Vanuit Westerlee, Groningen,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 4 februari 2017