Blog 2018.01 – Nog aan vaste wal

Opnieuw ga ik (Hendrik Jan Dijkerman) naar Antarctica. Ditmaal eerst de 10-daagse ‘zoogdierenspecial’. Daarna blijf ik aan boord voor de Atlantic Odyssey en vervolgens de West Africa Pelagic. Als alles volgens plan verloopt, stap ik op 12 mei weer op Nederlandse bodem in Vlissingen.

Na een lange reis kwam ik met enige vertraging op vrijdag in Buenos Aires aan. De douane- en grenscontroles namen ook nog de nodige tijd in beslag en al met al was het 12.00 uur voor ik mijn hotelkamer kon betrekken. Inmiddels had ik contact gehad met één van de medereizigers, Martin, die op donderdag was aangekomen. We spraken af elkaar om 13.00 uur bij het hotel te ontmoeten en daarna Costanera Sur te verkennen. Dit natuurgebied ligt aan de rand van Buenos Aires langs de rivier en is een ware verademing na de benauwende, verstikkende en lawaaierige binnenstad. We hebben er zo’n vijf uur onder een stralende zon en met een temperatuur van een graad of 25 rondgewandeld. Vooral het laatste stuk langs een, vrijwel geheel met kroos overwoekerde plas bleek uiterst vruchtbaar. Southern Lapwing (Chileense Kievit), Wattled Jacana (Leljacana), Crested Caracara (Kuifcaracara), Southern Screamer (Kuifhoenderkoet), Whistling Heron (Fluitreiger) en nog veel meer vielen ons ten deel. Het fraaist was wel een Rufescent Tiger-heron (Rosse Tijgerroerdomp) die vlak voor onze neus een behoorlijke vis (door een Argentijnse vogelaar aangeduid als ‘porkie’; zoeken we nog op) aan zijn snavel wist te spiesen. Blijkbaar was het de roerdomp toch een maatje te groot. Na een tijdje in de begroeiing te zijn verdwenen, kwam de reiger weer zonder vis en ook zonder duidelijke zwelling in de hals tevoorschijn. Het leek ons, gelet op de grootte van de vis, een uiterst verstandige beslissing.

Op zaterdag troffen Martin en ik elkaar weer op het vliegveld voor de vlucht naar het zuiden. Keurig op tijd kwamen we in het, overigens beduidend koudere en windigere, Ushuaia aan en lieten wij ons naar onze hotels vervoeren. Een kort bezoekje aan de boulevard langs het Beaglekanaal leverde onder andere Night Heron (kwak), Southern Giant Petrel (Zuidelijke Reuzenstormvogel) en Dark-bellied Cinclodes (Grijsbuikwipstaart) op.

Op zondag was de Inezia-groep voor het eerste stuk van de reis compleet. Douwe en Xanja meldden zich om acht uur bij het hotel en gezamenlijk trokken wij naar Estancia Harberton, een nederzetting langs het Beagle-kanaal op een 80 kilometer van Ushuaia. Een mooie tocht door de uitgestrekte bossen en uitgestrekte vlaktes van het Tierra del Fuego. Ondanks het koude en druilerige weer wisten we de nodige soorten binnen te slepen. De vuilnisbelt van Ushuaia leverde de zeer gewenste White-throated Caracara (Witkeelcaracara) op en onderweg zagen we onder andere vele Fire-eyed Diucons (Vuuroogmonjita), Thorn-tailed Rayaditos (Doornstaartrayadito), American Kestrels (Amerikaanse Torenvalk) en ook Dark-faced Ground Tyrant (Maskergrondtiran) en Rufous-backed Negrito (Roodrugnegrito). Helaas lieten de Magellanic Woodpeckers (Maghelaanspechten) het afweten. Toen het rond een uur of vier kortstondig opklaarde, zagen wij in het Beaglekanaal onze eerste walvis (vermoedelijk een vinvis) van de trip en vertoonde een drietal Andescondors zich boven de bergkammen.

Vandaag (maandag) mogen we tussen negen en half twaalf onze bagage inleveren bij de haven en rond vier uur gaan we aan boord van de Plancius die ons naar Antarctica zal brengen.

Vanuit Ushuaia,

Hendrik Jan Dijkerman

Vorige blogentry – volgende blogentry

Er zijn ook expeditiecruises zónder sneeuw en ijs:
Bekijk de West Africa Pelagic

of vaar mee

van IJsland naar Vlissingen